Montpellier, France
και καπως ετσι αρχιζουν τα ταξιδια...
μπαινεις σε ενα αεροπλανο και φτανεις στον προορισμο που ονειρευεσαι... ενταξει... καπως ετσι... γιατι αν εισαι σαν και εμενα -μια απο αυτους που φοβουνται τα αεροπλανα, δηλαδη- η διαδικασια ειναι καπως αλλιως και περιλαμβανει:
1.αγχος
2.ηρεμιστικα (τα οποια εννοειται και δεν πιανουν, μεχρι την στιγμη που θα πατησεις το ποδι σου στο εδαφος)
3.κρασι αεροπλανου
4.παλι αγχος
5. το χερι το αμοιρου διπλανου, για να εχεις κατι να σφιγγεις
6.ενα ποτηρακι ακομα απο αυτο το κρασακι
7.λιγες κλεφτες ματιες στις χιονισμενες Αλπεις εξω απο το παραθυρο
8.λιγο ακομα αγχος για κερασακι
και μετα ερχεται η προγειωση... ωωωω... αυτη η γλυκια προσγειωση.... μια ανακουφιση που κραταει λιγο γιατι, μαντεψε... σε μια βδομαδα θα πρεπει να ανεβεις παλι στο αεροπλανο και η διαδικασια -ω ναι- θα επαναληφτεί με τα ιδια βηματα
και οταν κοιτας πισω και σκεφτεσαι ποσα ταξιδια εχασες εξαιτιας αυτης της φοβιας σου, ποσες αεροσυνοδους βασανισες με τις κρισεις πανικου σου και πως μετα απο 14 -παρακαλω- απογειωσεις και 14 προσγειωσεις... ειναι ολα ξεκαθαρα μπροστα σου...
τελικα, λατρευεις τα ταξιδια πιο πολυ απο ο,τι φανταζοσουν και τελικα πρεπει να παρεις δραστικα μετρα για αυτο...
ευτυχως για σενα, η Ευρωπη ειναι μικρη και τα τραινα, τα λεωφορεια, τα καραβια και τα αυτοκινητα της ειναι ετοιμα να σε φιλοξενησουν για το υπολοιπο του ταξιδιου σου...
θα παρει λιγο περισσοτερο να φτασεις στον προορισμο σου αλλα παιξτο και συ Οδυσσεας μια φορα... το δικαιουσαι
Sighisoara, Romania
οχι, δεν ειναι οτι "δεν εχω ζωη" αλλα τις βροχερες κυριακες μ'αρεσει να καθομαι μπροστα απο το μικρο μου λαπτοπ και να καταστρωνω ταξιδια...
διαφορετικες χωρες, πολεις που δεν ηξερες μεχρι πριν, μικρα ρετρο μπιστρο που σε περιμενουν... το google maps παιρνει φωτια και εγω μπορω να σου οργανωσω το πιο τελειο ταξιδι μεσα σε 20 λεπτα... αμε
και ολη αυτη η ενεργεια πρεπει να συγκεντρωθει καπου (πρεπει να αρχισω να δειχνω οτι εχω ζωη, καταλαβαινεις)... να ξεσπαει και να με παρακινει για ακομα περισσοτερα ταξιδια...
καθε χρονο και ενας στοχος...
ταξιδι μεχρι τη Λισαβονα για κανω το δικο μου ταξιδιαρικο ντοκιμαντερ;;
λες να φτασω τοσο μακρια; ... χμ... μου ακουγεται σαν ενας καλος στοχος για να αρχισω φετος...
το πρωτο ντοκιμαντερ ειναι κοντα...
καλυτερα να αρχισω απο τωρα να οργανωνω το ταξιδι....
υγ2. και θα ζητησω και παλι συγνωμη απο ολες τις αεροσυνοδους που βασανισα με γυναικεια γκρινια χωρις ελεος. συγνωμη.
No comments :
Post a Comment